کتاب صوتی مقام رسمی اثر ویلیام سامرست موآم با ترجمه هما کریمی است؛ قیافه‌اش خشن بود، اما مگر می‌شود هیچ‌وقت از چیزی مطمئن بود. او خودش دیده بود که یک زندانبان؛ یک آدم درشت هیکل و قوی، موقع انجام اعدام غش کرده و مرده بود. نمی‌خواست که دستیارش در زمان نامناسب دچار حمله‌ی عصبی شود. لبخند دوستانه‌ای به او زد و با انگشت در بسته‌ای را که پشت آن گیوتین قرار داشت نشانش داد.
«این هم یه نوع کاره. می‌دونی، شش نفرند. وضع بدیه. هر چی زودتر تموم شه بهتره!‌»
«اوه، نگران نباش! بعدِ چیزایی که این‌جا دیده‌م، از هیچ چی نمی‌ترسم. منظورم اینه که برام فرقی با کندن سر مرغ نداره.»
لوئیس ریمایر قفل در را باز کرد و به داخل رفت. دستیارش هم بدنبالش وارد شد. در آن اتاق کوچک که بزرگتر از یک سلول نبود، به نظر می‌رسید که گیوتین همه‌ی فضا را گرفته است و شوم و شیطانی آن‌جا ایستاده است. لوئیس ریمایر صدای نفس‌ زدن آرامی‌ را شنید، رویش را برگرداند و دید که زندانبان با چشمانی وحشت زده به دستگاه زل زده است. رنگش از بیماری و تب و انگل، که همه‌ی محکومین به آن دچار بودند، زرد بود، اما حالا رنگش از شدت وحشت پریده بود. جلاد با خوشدلی خندید.